اثر طب فشاری در کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی آدنوتونسیلکتومی

زمینه و هدف: تهوع و استفراغ بعد از جراحی (ponv=post operative nausea-vomiting)، یک مشکل شایع بعد از اعمال جراحی می باشد، جدا از ناراحتی که برای بیمار ایجاد می نماید، ممکن است باعث بروز عوارض جدی بعد از عمل، مثل باز شدن محل برش جراحی، اختلالات الکترولیتی و تاخیر در ترخیص بیمار از بیمارستان گردد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر طب فشاری به عنوان یک جانشین غیردارویی برای جلوگیری از ponv در بیمارانی که تحت عمل آدنوتونسیلکتومی قرار می گیرند، بود. روش بررسی: در یک مطالعه آینده نگر تصادفی از نوع کارآزمایی بالینی، بر روی 177 کودک 10-5 سال که کاندید عمل تونسیلکتومی در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) بودند، بررسی انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم گردیدند. در گروه مورد، دستبندی که دارای یک دکمه بود، بلافاصله بعد از بیهوشی، بر روی مچ هر دو دست به طوری بسته می شد که دکمه آن بر روی نقطه p6 قرار می گرفت. نقطه p6 بر روی سطح قدامی دست، حدود 2 اینچ بالاتر از چین دیستال مچ دست، بین تاندون عضلات فلکسور کارپی رادیالیس و تاندون عضله پالماریس لونگوس قرار دارد. در گروه شاهد، دستبند به صورت برعکس به مچ دست بسته می شد. بیمارانی که دارای سابقه بیماری های مادرزادی قلب، بیماری شدید ریوی و استفراغ طی اعمال جراحی قبلی بودند و یا دچار طولانی شدن مدت عمل جراحی به علت عوارض بیهوشی و یا جراحی شده بودند، از مطالعه حذف شدند. درد بعد از عمل، با استامینوفن و استفراغ بعد از عمل، با متوکلوپرامید درمان شد. جمع آوری اطلاعات در طی 6 ساعت بعد از عمل جراحی انجام شد. یافته ها: در این مطالعه، 177 بیمار در غالب دو گروه مورد و شاهد بررسی شدند. از کل 89 بیمار در گروه مورد، 22 مورد(7/24%)، و از 88 بیمار گروه شاهد، 49 مورد(7/55%) دچار عارضه تهوع و استفراغ بعد از عمل شدند. در این مطالعه تفاوتی بین دو گروه از نظر داده های دموگرافیک، نوع جراحی و نیاز به بی دردی دیده نشد. اطلاعات هر گروه، جمع آوری شد و برای اینکه تاثیر این تکنیک در کنترل استفراغ بعد از عمل بررسی گردد، از آزمون تقریب z برای مقایسه یک نسبت در دو جامعه مستقل استفاده شد. داده ها به صورت تعداد بیمار از کل جامعه، براساس درصد جمع آوری شد و pvalue کمتر از 05/0 معنی دار تلقی گردید. نتیجه گیری: طب فشاری، یک روش ساده، غیر تهاجمی، کم هزینه و اثربخش برای کنترل ponv می باشد که در بیماران مختلف بکار گرفته شده است. اگر چه در یک مطالعه که بر روی 100 بیمار که تحت عمل آدنوتونسیلکتومی قرار گرفته بودند، تفاوت معنی داری در گروه مورد و شاهد دیده نشده است، در مطالعه حاضر اختلاف 30% بین گروه مورد و شاهد از نظر بروز ponv دیده شد که با توجه به آزمون انجام شده، pvalue آن کمتر از 001/0 بدست آمد. به طور خلاصه پیشنهاد می شود که برای کاهش بروز ponv، از طب فشاری در بیمارانی که تحت آدنوتونسیلکتومی قرار می گیرند، استفاده شود.